Yetmiş sekiz yaşında, tonton bir babaannem var. Ne kadar modern olsa da gelişmiş teknolojiye ayak uydurmakta epey zorlanıyor. Buna en güzel örnek evimi aradığında telesekretere bıraktığı not.
- "Babaannesi aradı dersiniz."

ÜZERINDEKI kiyafet ve davranislarindan köyden geldigi belli olan bir adam, son dakikada yetistigi trene binmis. Bindigi vagon dolu oldugu için oturacak yer bulamamis. Diger vagonlari da tek tek dolasmis, hepsi dolu... Tam umudunu kestigi anda vagonlardan birinin bos oldugunu görmüs ve ''milletvekillerine aittir'' yazisini da farketmeden, girip oturmus. Biraz sonra, biri gelmis ve adama çikismis;
- Ne isin var burada, çabuk kalk!.. Burasi, benim yerim!..
- Nereden senin oluyormus, para verip biletimi aldim. Burasi da bostu, niye kalkayim?
- Bak arkadas, su levhaya dikkat etsene burada ''milletvekillerine aittir'' diye yaziyor. Ben milletvekiliyim, sen kimsin?
- Hadi oradan be... Sen milletin vekili isen ben de asliyim. Milletin asli varken, vekilin ne isi var!.. "Asıl olan değerini anladığında, vekil vekilliğini bilmek zorunda kalır."